NFB praktijk
Hoe ziet de praktijk eruit?
Om Loreta-Z NFB (Neuroguide®) uit te kunnen voeren, krijgt de cliënt eerst de sensoren-cap op het hoofd geplaatst in een montage waarbij beide gekoppelde oorelectrodes als referentie fungeren. Er wordt dan een EEG in rust genomen, wat nadien wordt gekwantificeerd met het software-programma. Dit qEEG geeft een neurofysiologisch beeld in verschillende parameters op basis van afwijkingen ten opzichte van de norm. Deze gestandaardiseerde deviaties worden gekoppeld aan de reeële waarden van Loreta binnen een symptomenlijst, waarin kennis van netwerken, ziektebeelden en klachtensyndromen zijn opgenomen.
De clinicus maakt op basis van een anamnese, klachtenpatroon en neurofysiologisch profiel een hypothese over de te trainen symptomen of netwerken en controleert of deze hypothese inderdaad ook kadert binnen de gemeten afwijkingen.
Een training bestaat dan uit het herconditioneren van de sterkte en samenhang van hersenactiviteit in de verschillende hersengebieden die onderdeel uitmaken van deze netwerken. Deze hersengebieden staan ook in relatie tot andere, zodanig dat de hersenen uiteindelijk zichzelf reguleren in totaliteit.
Uiteindelijk worden de hersenen geoptimaliseerd in de mate waarin ze als een flexibel krachtig netwerk kunnen anticiperen op hun omgeving. Op die manier krijgen ze ook de perfecte basis om zich verder te kunnen blijven ontwikkelen.
De hersenactiviteit wordt 32x per seconde gemeten en gematcht aan de instellingen van de norm en dit in relatie tot het specifieke trainingschema op basis van de ingestelde symptomenlijst. Hierbij wordt een functionerend hersenpatroon nagestreefd van 0 tot maximum 1 standaarddeviatie (in JTFA tijdsfrequentie-analyse) met als resultaat een genormaliseerd en geoptimaliseerd hersennetwerk of een klachtenvrij beeld. De discrete beloningen voor een correct hersenpatroon aan golven in de gerelateerde netwerken zal in functie van de moeilijkheidsgraad worden ingesteld. Dit kan aan de hand van de standaarddeviatie, waarbij waarden dichter bij de norm moeilijker zijn te bereiken en dus spontaan minder snel voorkomen, wat de kans op beloning verkleint. Een andere mogelijkheid is de duur waarin hersenen zich in het juiste patroon voegen te verlengen.
Binnen een sessie wordt gestart rond een beloningspercentage van 35 tot 40%, wat bij een goede training gedurende verschillende rondes zal oplopen tot ongeveer 60%. In aantal discrete beloningen is dit maximaal 25 per minuut, met voor kinderen 30. Tussen de verschillende sessies wordt de progressie bijgehouden, waarin de exacte vooruitgang van de cliënt kan worden opgevolgd.
Gezien de training op vòòrbewust niveau gebeurt door middel van conditionering, kan de cliënt niets ondernemen om dit te beïnvloeden (soms worden er over de 600 parameters tegelijkertijd getraind!). De cliënt kan enkel alert blijven, naar het scherm kijken en hoopvol afwachten op beloningen (reinforcers) in de vorm van beeld en/of muziek. Dit betekent dat zijn hersennetwerk versterkt, wat als intrinsieke beloning kan tellen!
De totale duur van een sessie met verschillende ronden is ongeveer een half uur tot maximaal 40 minuten. In de startfase is een minimum van twee sessies de week vereist om resultaten te kunnen behalen. De meeste patiënten merken ook een sprong aan vooruitgang tussen vijf en zeven sessies, hoewel na de eerste sessie al bijzondere gewaarwordingen kunnen voorvallen en hersenen sterke reacties kunnen vertonen.
Na de sessie zijn veel patiënten bij aanvang moe, zonder dat zij het gevoel hebben gehad zware inspanningen te moeten leveren. De basis voor neuroplasticiteit is echter gelegd: wat men gebruikt, wordt verder ontwikkeld en bestendigd in de hersenen. En de beste manier om voor deze regeneratie te zorgen is slaap!
Gan naar de FAQ voor meer informatie.
De meeste mensen zijn geholpen met 15 tot 20 sessies.
Tags: Brain CTR!, Neurofeedback
